تحقیق مقایسه خودپنداره بدنی و ویژگیهای شخصیتی دختران ورزشکار

تحقیق حاضر در پنح فصل (کلیات ، پیشینه و مبانی نظری ، روش شناسی تحقیق ، تجزیه و تحلیل آماری داده ها ، بحث و نتیجه گیری) تهیه شده است. همچنین این تحقیق شامل منابع معتبر پایانی نیز می باشد و دارای تمامی جداول و نمودارها و اشکال مربوطه است. متن تحقیق قابل کپی برداری برای فایل ورد و غیره است.

ویژگیهای شخصیتی و خودپنداره دختران فوتبالیست و والیبالیست

مقدمه

شناخت خود و ویژگی های شخصیتی خود همواره از مباحث مورد علاقه و کنکاش روانشناسان بوده است. این مهم از دید روانشناسان ورزشی نیز پنهان نمانده است و آنان را بر آن داشته که خصوصاً در چند سال اخیر به بررسی و مطالعه خود پنداره و شخصیت ورزشکاران در سنین، جنسیت و رشته های مختلف بپردازند.

لغت شخصیت در لاتین به پرسونالیتی معروف است که از کلمه پرسونا به معنای نقابی که بازیگران تئاترهای قدیمی یونان و روم به چهره می گذاشتند تا نقش مورد نظر را به نحو بهتری نشان دهد، گرفته شده است.

شخصیت افراد منحصر به فرد می باشد. اما شخصیت افراد مختلف، دارای وجوه اشتراک خاصی است. بنابراین شخصیت را می توان از این جهت که چگونه مردم با هم متفاوت هستند و یا اینکه در چه چیزی به همدیگر شباهت دارند، مورد مطالعه قرار داد.

در حقیقت، تعریف شخصیت از دیدگاه هر دانشمند، یا هر مکتب و گروهی، به نظریه و تئوری خاص آن بستگی دارد. اما می توان تعریف نسبتاً جامعی از شخصیت ارائه داد:

شخصیت عبارتست از مجموعه سازمان یافته، و واحدی متشکل از خصوصیات نسبتاً ثابت و پایدار که بر روی هم، یک فرد را از فرد یا افراد دیگر متمایز می سازد. ...

بیان مسأله

همانطور که در مقدمه نیز ذکر شد، در زمینه رابطه ویژگی های شخصیتی و خودپنداره بدنی با ورزش با وجود خیل عظیم تحقیقات صورت گفته در این زمینه، باز هم سوالات بسیاری وجود دارد.

بنا بر ماهیت رقابتی ورزش قهرمانی، هرچه تماس و برخورد بازیکنان رقیب بیشتر باشد، خشونت بیشتری را نیز به دنبال خواهد داشت. از آنجا که خشونت با طبیعت زنان سازگار پنداشته نمی شود، چگونگی خودپنداره بدنی و ویژگی های شخصیتی زنان ورزشکار در رشته های تماسی، سؤال برانگیز می باشد.

سؤالی که اینجا مطرح می شود، اینست که آیا پرداختن دختران به ورزش های تماسی چون فوتبال در خودپنداره بدنی و ویژگی های شخصیتی آنها چون با ثباتی/ بی ثباتی، درونگرایی/ برونگرایی و مردانگی/ زنانگی اثر دارد و تفاوت آنها در این ویژگی ها با دخترانی که به ورزش های غیر تماسی چون والیبال می پردازند، چیست؟

لذا در این تحقیق، محقق در نظر دارد ابتدا خودپنداره بدنی و ویژگی های شخصیتی شامل درونگرایی/برونگرایی، با ثباتی/بی ثباتی و مردانگی/زنانگی دختران ورزشکار در رشته های ورزشی غیر تماسی والیبال و تماسی فوتبال را بسنجد و سپس مقادیر حاصل را در ورزشکاران رشته های فوق مورد مقایسه قرار دهد تا عالوه بر مقایسه خودپنداره بدنی در آنان، تفاوتهای موجود درگرایشات شخصیتیشان نسبت به هم نیز مشخص گردد.

اهداف تحقیق

هدف کلی

هدف کلی از تحقیق مورد نظر شناخت خود پنداره بدنی و ویژگی های شخصیتی دختران ورزشکار در رشته های ورزشی تماسی و غیرتماسی و مقایسه این عوامل در آنان می باشد.

اهداف اختصاصی

تعیین میزان خودپنداره بدنی دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال

تعیین میزان خودپنداره بدنی دختران ورزشکار در رشته غیرتماسی والیبال

تعیین میزان درونگرایی/برونگرایی دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال

تعیین میزان درونگرایی/برونگرایی دختران ورزشکار در رشته غیرتماسی والیبال

تعیین میزان مردانگی/زنانگی دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال

تعیین میزان مردانگی/زنانگی دختران ورزشکار در رشته غیرتماسی والیبال

مقایسه خودپنداره بین دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال و رشته غیرتماسی والیبال

مقایسه درونگرایی/برونگرایی بین دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال و رشته غیرتماسی والیبال

مقایسه با ثباتی/بی ثباتی بین دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال و رشته غیرتماسی والیبال

مقایسه مردانگی/زنانگی بین دختران ورزشکار در رشته تماسی فوتبال و رشته غیرتماسی والیبال

ورزش و خودپنداره بدنی

طبق نظریه استیک، هاف و زند، اختالل در یک بعد خود مثل خودپنداره بدنی، همواره بر دیگر ابعاد خود مثل ابعاد خود اجتماعی و فردی تأثیر می گذارد، از این رو تلاش جهت ارتقای آن رو به بهبودی می تواند سهم بسزایی در بهبود روابط و روحیه فردی داشته باشد. یکی از راههای ایجاد تغییر مثبت در خودپنداره بدنی نیز بنا به یافته های دانشمندان، شرکت در فعالیتهای بدنی می باشد. خودپنداره بدنی یک میانجی مهم و همچنین به خودی خود بازده ای ارزشمند در فعالیت بدنی می باشد و همین امر سبب شده که دانشمندان بسیاری به کشف ارتباط این دو علاقه مند باشند و دست به مطالعات متنوعی در این زمینه بزنند.

فوکس بر این باور است که اهمیت خودپنداره بدنی در ارتباط بین باورهای شخصی افراد و رفتار بعدی آنان نهفته است. میزان خود- شکوفایی بدنی جهت ایجاد ارتباط بین خود- توصیفی های کلی فرد و شرکت بعدی در فعالیتهای بدنی، مورد استفاده قرار گرفته است. افزایش خود- ارزشی کلی از طریق یک تغییر مثبت در خودپنداره بدنی، بطور خودکار از شرکت در برنامه های فعالیت بدنی نتیجه نمی شود، بلکه چنین برنامه هایی می توانند تدریجاً ادراکات خودپنداره بدنی فرد را بهبود بخشند. در این زمینه، تحقیقات صورت گرفته توسط سانستروم و همکارانش ، پیج و همکارانش و آسی نشان دادند که توصیف های مطلوب تر ظرفیت بدنی فرد در افزایش سطوح شرکت در فعالیتهای بدنی نقش دارد.

ورزش و ویژگیهای شخصیتی

افراد با پرداختن به ورزش و فعالیتهای بدنی قصد تضمین سلامت خویش را دارند حال آنکه پیوستگی همیشگی روح با جسم آدمی منجر به این می شود که سلامت روح نیز برای آنان به ارمغان آورده شود.

یک ورزشکار همراه با تقویت جسم خویش، خودپنداره و صفات شخصیتی خود را نیز دستخوش تغییر و تحول می کند و این موضوعی بوده که محققان بسیاری بدان پرداخته و بر آن صحه نیز گذارده اند.

ارتباط بین جسم و روان در دراز مدت از نظر فلسفی تصور شده است و عقیده فکر سالم در بدن سالم به دوران یونان باستان برمی گردد. پزشکان نیز قادرند مدارکی ارائه دهند که از ایده سلامت بدنی جهت پرورش و بهبود سلامت فکری حمایت کند.

باندورا معتقد است که با شرکت در یک برنامه ورزشی، شرکت کنندگان ممکن است وقتی که مهارتی را در یک کار امتیاز بندی شده کسب می کنند، خودشان را باور کنند.

پاسخ بدن به فعالیتهای زیاد در انجام تمرین، کسب قدرت، رشد عضله، انعطاف و یا کارایی قلبی عروقی می باشد که این نتایج ممکنست به شرکت کنندگان القا کند که آنها نسبت به محیط اطرافشان یک کنترل شخصی بدست می آورند.

...