پایان نامه تاثیر انقباض ایستای کششی بر دامنه حرکتی عضلات همسترینگ پای ورزشکاران

پایان نامه بررسی تاثير 5، 10 و 15 ثانيه انقباض ايستا (SRHR) در روش كششي PNF بر توسعه دامنه حركتي عضلات همسترينگ پاي غيرغالب مردان غير ورزشكار

انعطاف پذیری یکی از اجزاء آمادگی جسمانی و یک بخش کلیدی در پیشگیری از آسیب و بهبود اجرای ورزشی می باشد . در افراد غیرفعالی که عادت به زندگی کم تحرک دارند، عضلات و تاندون هایشان کوتاه و فاقد قابلیت کشش می شوند. به عبارت دیگر دستگاه عضلانی در نتیجه بی تحرکی، به تدریج قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهند و در نهایت دچار کاهش قابلیت کشش می شود. برای توسعه سریع انعطاف پذیری، تمرینات مربوط به گرم کردن اجرا می گردد که در نتیجه اجرای یکسری حرکات کششی تا میزان محدودی می توان برانعطاف پذیری افزود، لیکن این نوع تمرینات به تنهایی نمی تواند سبب بهبود انعطاف پذیری در درازمدت شود. امروزه تمرینات کششی به منظور توسعه انعطاف پذیری، بخش مهمی از هر نوع فعالیت جسمانی به شمار می رود.

چندین شیوه کششی شامل ایستا ، پویا و تسهیل عصبیعضلانی گیرنده های عمقی (PNF) افزایش در انعطاف پذیری را نشان داده اند. برخی از مطالعات پیشین نشان داده اند که روش کششی PNF افزایش بیشتری را در دامنه حرکتی نسبت به سایر روشها ایجاد می کنند. اگرچه برخی از مزایای استفاده از روشهای کششی PNF مشخص شده است اما کارایی بیشتر این روشها در تحقیقات هنوز مورد سؤال است.

هدف کلی

بررسی تأثیر 5، 10 و 15 ثانیه انقباض ایستا (SRHR) در روش کششی PNF بر توسعه دامنه حرکتی عضلات همسترینگ پای غیرغالب مردان غیر ورزشکار، هدف کلی این تحقیق است.

ضرورت و اهمیت تحقیق

انعطاف پذیری در آمادگی جسمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اهمیت آن در همه فعالیتهای ورزشی، حرکت درمانی و توانبخشی امروز، مورد قبول همه پژوهشگران و دست اندرکاران قرار گرفته است. انعطاف پذیری از طریق تمرینات روشهای مختلف کششی قابل توسعه می باشد. هدف کلی این تمرینات دوباره بدست آوردن یا ایجاد کردن فعالیت بافتهایی است که مفاصل را احاطه کرده اند .

از آنجائیکه آسیب می تواند ناشی از کشش سریع عضلانی باشد که بخوبی آسوده نشده اند، طرفداران تمرینات کششی عضلانی اغلب بر روی میزان آسودگی عضلات در خلال استفاده از روشهای کششی تأکید دارند. یکی از موثرترین روشهای کششی که باعث آسودگی عضلات تحت کشش می شود، روش کششی PNF است. از سوی دیگر، قابلیت کشش عضلات همسترینگ در پیشگیری از آسیب، حفظ تعادل عضلانی و وضعیت بدنی، حفظ کامل دامنه حرکتی مفاصل، عملکرد مطلوب عضلانیاسکلتی و بهبود اجرا در ورزش با اهمیت است. بعلاوه. کاهش قابلیت کشش عضلات همسترینگ با درد کمر، انحرافات وضعیت بدن، محدودیت در راه رفتن و خطر زمین خوردن در ارتباط است. همچنین بدلیل اهمیت قابلیت کشش عضلات همسترینگ است که اندازه گیری آن در بیشتر برنامه های آزمون آمادگی جسمانی گنجانده شده است. لذا، آگاهی از نحوه اجرای مؤثرترین روش کششی به منظور افزایش دامنه کشش ضرورت پیدا می کند.

در خصوص روش PNF، اگرچه فواید استفاده از آن در کشش مورد قبول واقع شده، لیکن در مورد برخی خصوصیات از جمله زمان نگهداری MVIC، تحقیقات بعمل آمده در خارج از کشور محدود و در داخل کشور تنها می توان به یک تحقیق صورت گرفته اشاره کرد.

بیشتر تحقیقات که در این زمینه صورت گرفته، اثرات کوتاه مدت روشهای کششی PNF بر دامنه حرکتی بررسی شده است تنها در دو تحقیق اثرات بلندمدت روشهای کششی PNF بر توسعه دامنه حرکتی بررسی شده است. که از طرفی تحقیقات مذکور بر روی زنان صورت گرفته و از سوی دیگر نتایج آنها متناقض است، لذا در مورد اثرات زمانهای مختلف MVIC بر توسعه دامنه حرکتی توافق نظر وجود ندارد.

نتایج این تحقیق نشان خواهد داد که مطلوب ترین زمان نگهداری انقباض ایستا در این روش کدام است. برای استفاده در اختیار ورزشکاران، مربیان، فیزیوتراپیها و متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی قرار گیرد تا در تمرینات آماده سازی ورزشکاران و قهرمانان در دوره گرم کردن و نیز بازتوانی و توانبخشی استفاده نمایند. از سوی دیگر ضمن مشخص نمودن دستورالعمل صحیح برای استفاده از این روش کششی، زمینه ای برای انجام تحقیق توسط دیگران فراهم گردد.

انعطاف پذیری

انعطاف پذیری به عنوان توانایی حرکت دادن یک مفصل در دامنه حرکتی طبیعی بدون فشار زائد بر واحد عضلانیتاندونی، توانایی یک عضله برای طویل شدن، توانایی حرکت دادن یک یا چند مفصل به آرامی در سرتاسر دامنه حرکت آن و دامنه حرکتی ممکن پیرامون یک مفصل معین یا گروهی از مفاصل تعریف شده است.

همچنین آندرسون و بورک، انعطاف پذیری را به عنوان دامنه حرکتی در یک مفصل یا یک گروه از مفاصل که توسط عضلات، تاندونها و لیگامنت ها تحت تأثیر قرار می گیرد، تعریف کرده اند.

فواید برنامه تمرینی کششی

طرفداران تمرینات کششی مقالات و کتابهای متعددی را در مورد اثرات مثبت برنامه های کششی، منتشر کرده اند. این مؤلفین احساس می کنند که برنامه های کششی در ابعاد مختلفی مزیت دارند. در طب ورزشی، کشش برای پیشگیری از آسیب و بهبود اجرا توصیه شده است.

همچنین، برنامه های کششی در توانبخشی برای بازیافتن دامنه حرکتی و پیشرفت کلی عملکرد استفاده می شود.

دوریس ، کشش را به صورت شیوه ای برای کاهش کوفتگی پس از فعالیت توصیه کرده است (crieco 2002). کشش حتی بعنوان روشی برای ارتقاء سلامتی عمومی مد نظر می باشد و معمولاً برای گرم کردن و آماده سازی استفاده می شود. اگر کششی به درستی انجام شود، فواید بیش از افزایش قابلیت انعطاف پذیری خواهد داشت، آلتر به این فواید به شرح زیر اشاره کرده است.

افزایش آمادگی جسمانی

افزایش توان فراگیری و انجام حرکات مهارتی

افزایش آسودگی چه به لحاظ روانی و چه به لحاظ جسمانی

کاهش خطر ایجاد آسیب مفصلی، عضلانی و تاندونی

کاسته شدن از شدت درد عضلانی

کاهش تنش عضلانی

کاهش دردهای دوران قاعدگی در زنان.